Τραυματίστηκε σοβαρά σε ταξίδι στο Σαράγεβο και μία ομάδα αγνώστων τού έσωσε τη ζωή προσφέροντας αίμα.
Στις 13 Αυγούστου 2007 ο 34χρονος τότε μοτοσικλετιστής Εύρος ταξίδευε στο Σαράγεβο και απολάμβανε την αμέριμνη βόλτα στην άγνωστη πόλη. Πρώτη φορά είχε επισκεφθεί τη Σερβία και δεν ήθελε να αφήσει τίποτα ανεξερεύνητο.
Στην παρέα του ακόμη ένας φίλος από την Κύπρο, επίσης λάτρης της περιπέτειας και των μακρινών διαδρομών με τη μοτοσικλέτα, πάντα με τον απαραίτητο εξοπλισμό ασφαλείας.
Η συναρπαστική περιήγηση των δύο φίλων παραλίγο, όμως, να μετατραπεί σε τραγωδία. Μία απότομη στροφή ήταν αρκετή για να αλλάξει τη ζωή του οριστικά. Έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας και χτύπησε βίαια σε πάσαλο περίφραξης ναρκοπεδίου. Ξαφνικά όλα χάθηκαν γύρω του και ένιωσε να τον κυριεύει το απόλυτο κενό. Είχε χάσει τις αισθήσεις του. Όταν συνήλθε, αν και είχε πλήρη επίγνωση για το τι είχε συμβεί, δεν μπορούσε να κινηθεί. Ο φίλος του, φανερά σοκαρισμένος αλλά ψύχραιμος, έτρεξε αμέσως προς το μέρος του για να τον βοηθήσει. Την ίδια ώρα μία παρέα αγνώστων σταμάτησε για να δει τι είχε συμβεί. Τηλεφώνησαν στις Πρώτες Βοήθειες και την αστυνομία αλλά το ασθενοφόρο έφτασε με καθυστέρηση 45 λεπτών. Η περιπέτεια του 34χρονου δεν σταμάτησε όμως εκεί. Στο δρόμο για το νοσοκομείο, συνέβη ακόμη ένα ατύχημα. Το ασθενοφόρο που τον μετέφερε ενεπλάκη σε δυστύχημα, με συνέπεια να καθυστερήσει περαιτέρω η εισαγωγή του στο νοσοκομείο. Όταν επιτέλους έφτασαν στις Πρώτες Βοήθειες, ο συμπατριώτης μας υποβλήθηκε σε διάφορες εξετάσεις προκειμένου οι γιατροί να διαπιστώσουν πόσο σοβαρά ήταν τα τραύματά του. Η διάγνωση ήταν ότι είχε οκτώ σπασμένα πλευρά και, το πιο σοβαρό, ότι παρουσίαζε αιμορραγία στο νεφρό και τη σπλήνα.
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ
Μετά από εξάωρη παρακολούθηση, ο γιατρός τού είπε ότι χρειαζόταν μετάγγιση αίματος και τον ρώτησε αν είχε φίλους ή γνωστούς που θα μπορούσαν να προσέλθουν στο νοσοκομείο για να δώσουν αίμα. Ο φίλος του που τον συνόδευε θα έδινε αίμα, αλλά δεν ήταν αρκετό. Χρειάζονταν τουλάχιστον τρεις μονάδες (φιάλες) αίμα και συνεπώς θα έπρεπε να εξευρεθούν επειγόντως και άλλοι αιμοδότες.
Τα κακά νέα δεν άργησαν να φτάσουν στην Κύπρο. Στο άκουσμα της είδησης, όλοι πάγωσαν. Ο Εύρος τηλεφώνησε στον αδερφό του για να του πει τι είχε συμβεί. Όπως ήταν φυσικό, αυτός ετοίμασε αμέσως τα πράγματά του και πήρε το πρώτο αεροπλάνο για τη Σερβία.
ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΙΣΤΩΝ
Ο άνθρωπος που σταμάτησε στο δρόμο για να βοηθήσει τους δύο μοτοσικλετιστές -ο Κωνσταντίν, κάτοικος Σαράγεβο και μέλος της Μοτοσικλετιστικής Λέσχης του Σαράγεβο- βρισκόταν στο νοσοκομείο την ώρα που ο γιατρός είπε στον Εύρο ότι χρειαζόταν μετάγγιση. Αμέσως επικοινώνησε με τη λέσχη μοτοσικλετιστών και τους το είπε. Σε μισή ώρα κατέφθασαν στο νοσοκομείο 5-6 άτομα για να προσφέρουν αίμα και να βοηθήσουν το νέο τους φίλο από την Κύπρο.
Εκείνη την ώρα ο Εύρος βρισκόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και είχε μεγάλη αγωνία, αφού δεν γνώριζε ότι υπήρξε κινητοποίηση από την ομάδα των μοτοσικλετιστών και είχε εξευρεθεί η απαραίτητη ποσότητα αίματος.
Καθώς μας αφηγείται την τραυματική εμπειρία που έζησε στο Σαράγεβο, οι εικόνες ζωντανεύουν ξανά στο μυαλό του και ανάμεικτα συναισθήματα τον πλημμυρίζουν. Φανερά συγκινημένος μας λέει ότι σώθηκε από τον αλτρουισμό και τη μεγαλοψυχία κάποιων ανθρώπων που, ενώ δεν τον γνώριζαν, έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Οι γιατροί τον ενημέρωσαν ότι θα έπρεπε να αφαιρέσουν το ένα νεφρό και τη σπλήνα. Αυτός όμως αρνήθηκε, γιατί δεν ένιωθε ασφαλής. Δεν μπορούσε να συνεννοηθεί μαζί τους λόγω γλώσσας και μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχε κοντά του κάποιο δικό του άνθρωπο, πέραν από το φίλο του, ο οποίος ωστόσο έπρεπε να φορτώσει τη μοτοσικλέτα στο πλοίο και να επιστρέψει στην Κύπρο.
ΓΕΦΥΡΑ ΖΩΗΣ
Μέσα στην ατυχία του φάνηκε όμως τυχερός. Ανακάλυψε ότι ο τρόπος με τον οποίο είχε πληρώσει το αεροπορικό του εισιτήριο -με πιστωτική κάρτα- του παρείχε τη δυνατότητα αερομεταφοράς στην Κύπρο σε περίπτωση ατυχήματος. Την τρίτη μέρα μεταφέρθηκε με αεροπλάνο-ασθενοφόρο (jet με πλήρη εξοπλισμό), από το αεροδρόμιο του Σαράγεβο στην Κύπρο. Αυτός ήταν και ο μόνος τρόπος που του επέτρεπαν οι γιατροί να ταξιδέψει. Του είπαν μάλιστα πως αν σταματούσε η αιμορραγία, ενδεχομένως να απέφευγε την εγχείρηση.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο Λάρνακας διεκομίσθη με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και οι γιατροί, αφού τον εξέτασαν, αποφάσισαν να ακολουθήσουν συντηρητική θεραπεία, ώστε να δουν πώς θα ανταποκρινόταν ο οργανισμός του. Δυστυχώς όμως μετά από δύο εβδομάδες παραμονής του στο νοσοκομείο, παρουσίασε και πάλι αιμορραγία και εισήχθη εσπευσμένα στο χειρουργείο για αφαίρεση της σπλήνας και του νεφρού, όπου και πάλι χρειάστηκε μετάγγιση αίματος.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
H συγκλονιστική εμπειρία που βίωσε τον σημάδεψε και άλλαξε τον τρόπο σκέψης και τη στάση του απέναντι στη ζωή. «Έμαθα να εκτιμώ κάθε λεπτό της ζωής που ζω και ίσως αυτή η στάση να οφείλεται σε αυτήν την εμπειρία που θα με σημαδεύει για πάντα».
Ο ίδιος ήταν τακτικός αιμοδότης και ποτέ δεν σκέφτηκε ότι χρειαζόταν κάποιος να του πει ευχαριστώ. Το έκανε γιατί έτσι ένιωθε. «Αν περιμένεις να ακούσεις ευχαριστώ για μια τέτοια πράξη, καλύτερα να μην την κάνεις. Παρόλα αυτά, είμαι απόλυτα ευγνώμων σε όλους όσοι με βοήθησαν. Τα άτομα στο Σαράγεβο δεν περίμεναν κάποιο αντάλλαγμα. Απλώς έτσι ένιωθαν» μας λέει συγκινημένος. Αν και ο γιατρός του τού συνέστησε να μη δώσει ξανά αίμα διότι υπάρχει κίνδυνος να υποστεί αναιμία (παροδική), αν άκουγε στο ραδιόφωνο ότι υπάρχει ανάγκη για την ομάδα αίματός του δεν θα δίσταζε στιγμή να το πράξει.
Η ιστορία του Εύρου κάνει όλους εμάς να προβληματιστούμε και να σκεφτούμε τι θα πράτταμε σε περίπτωση που κάποιοι συνάνθρωποί μας -Κύπριοι ή ξένοι- είχαν ανάγκη τη βοήθειά μας. Θα ενεργούσαμε όπως οι μοτοσικλετιστές στο Σαράγεβο, οι οποίοι χωρίς χρονοτριβή ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για βοήθεια και δίνοντας λίγες σταγόνες αίμα έσωσαν ένα νέο άνθρωπο, ή θα μέναμε παγερά αδιάφοροι;
«Εγώ είμαι σε θέση να ζω μία απόλυτα φυσιολογική ζωή γιατί κάποια άτομα έπραξαν με αλτρουισμό. Ούτε φάρμακα χρειάζομαι ούτε νιώθω διαφορετικά. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο καθένας ζει στο μικρόκοσμό του, αλλά πιστεύω ότι οι άνθρωποι στο κάλεσμα για βοήθεια πάντα θα ανταποκρίνονται θετικά. Και ειδικά οι Κύπριοι, διότι έχουν ψυχή, φιλότιμο και ανθρωπιά». Τα λόγια του μας γεμίζουν με ελπίδα και αισιοδοξία ότι ο άνθρωπος δεν θα πάψει ποτέ να νοιάζεται για το συνάνθρωπό του, γι’ αυτό και ο θεσμός της εθελοντικής αιμοδοσίας θα ενισχύεται συνεχώς και θα προσφέρει ζωή, χαρά και υγεία.
ΔΩΣΤΕ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΖΩΗΣ - ΔΩΣΤΕ ΑΓΑΠΗ
Εκστρατεία Διαφώτισης για την εθελοντική αιμοδοσία
Η προσφορά αίματος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κρίκους του κοινωνικού εθελοντισμού. Δεν είναι απλώς φιλανθρωπία, είναι μία έμπρακτη έκφραση κοινωνικής αλληλεγγύης και βασικός πυλώνας του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Η διασφάλιση της ποιότητας και η εξασφάλιση της επάρκειας αίματος είναι βασικές προτεραιότητες, αφού οι ανάγκες σε αίμα αυξάνονται συνεχώς. Η Novartis Oncology στηρίζει τους εθελοντές αιμοδότες και ενισχύει με κάθε δυνατό τρόπο τις προσπάθειες ενημέρωσης του κοινού για την τεράστια σημασία της αιμοδοσίας.
πηγή
http://pournari.blogspot.com/2011/02/blog-post_8701.html
Στις 13 Αυγούστου 2007 ο 34χρονος τότε μοτοσικλετιστής Εύρος ταξίδευε στο Σαράγεβο και απολάμβανε την αμέριμνη βόλτα στην άγνωστη πόλη. Πρώτη φορά είχε επισκεφθεί τη Σερβία και δεν ήθελε να αφήσει τίποτα ανεξερεύνητο.
Στην παρέα του ακόμη ένας φίλος από την Κύπρο, επίσης λάτρης της περιπέτειας και των μακρινών διαδρομών με τη μοτοσικλέτα, πάντα με τον απαραίτητο εξοπλισμό ασφαλείας.
Η συναρπαστική περιήγηση των δύο φίλων παραλίγο, όμως, να μετατραπεί σε τραγωδία. Μία απότομη στροφή ήταν αρκετή για να αλλάξει τη ζωή του οριστικά. Έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας και χτύπησε βίαια σε πάσαλο περίφραξης ναρκοπεδίου. Ξαφνικά όλα χάθηκαν γύρω του και ένιωσε να τον κυριεύει το απόλυτο κενό. Είχε χάσει τις αισθήσεις του. Όταν συνήλθε, αν και είχε πλήρη επίγνωση για το τι είχε συμβεί, δεν μπορούσε να κινηθεί. Ο φίλος του, φανερά σοκαρισμένος αλλά ψύχραιμος, έτρεξε αμέσως προς το μέρος του για να τον βοηθήσει. Την ίδια ώρα μία παρέα αγνώστων σταμάτησε για να δει τι είχε συμβεί. Τηλεφώνησαν στις Πρώτες Βοήθειες και την αστυνομία αλλά το ασθενοφόρο έφτασε με καθυστέρηση 45 λεπτών. Η περιπέτεια του 34χρονου δεν σταμάτησε όμως εκεί. Στο δρόμο για το νοσοκομείο, συνέβη ακόμη ένα ατύχημα. Το ασθενοφόρο που τον μετέφερε ενεπλάκη σε δυστύχημα, με συνέπεια να καθυστερήσει περαιτέρω η εισαγωγή του στο νοσοκομείο. Όταν επιτέλους έφτασαν στις Πρώτες Βοήθειες, ο συμπατριώτης μας υποβλήθηκε σε διάφορες εξετάσεις προκειμένου οι γιατροί να διαπιστώσουν πόσο σοβαρά ήταν τα τραύματά του. Η διάγνωση ήταν ότι είχε οκτώ σπασμένα πλευρά και, το πιο σοβαρό, ότι παρουσίαζε αιμορραγία στο νεφρό και τη σπλήνα.
ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ
Μετά από εξάωρη παρακολούθηση, ο γιατρός τού είπε ότι χρειαζόταν μετάγγιση αίματος και τον ρώτησε αν είχε φίλους ή γνωστούς που θα μπορούσαν να προσέλθουν στο νοσοκομείο για να δώσουν αίμα. Ο φίλος του που τον συνόδευε θα έδινε αίμα, αλλά δεν ήταν αρκετό. Χρειάζονταν τουλάχιστον τρεις μονάδες (φιάλες) αίμα και συνεπώς θα έπρεπε να εξευρεθούν επειγόντως και άλλοι αιμοδότες.
Τα κακά νέα δεν άργησαν να φτάσουν στην Κύπρο. Στο άκουσμα της είδησης, όλοι πάγωσαν. Ο Εύρος τηλεφώνησε στον αδερφό του για να του πει τι είχε συμβεί. Όπως ήταν φυσικό, αυτός ετοίμασε αμέσως τα πράγματά του και πήρε το πρώτο αεροπλάνο για τη Σερβία.
ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΙΣΤΩΝ
Ο άνθρωπος που σταμάτησε στο δρόμο για να βοηθήσει τους δύο μοτοσικλετιστές -ο Κωνσταντίν, κάτοικος Σαράγεβο και μέλος της Μοτοσικλετιστικής Λέσχης του Σαράγεβο- βρισκόταν στο νοσοκομείο την ώρα που ο γιατρός είπε στον Εύρο ότι χρειαζόταν μετάγγιση. Αμέσως επικοινώνησε με τη λέσχη μοτοσικλετιστών και τους το είπε. Σε μισή ώρα κατέφθασαν στο νοσοκομείο 5-6 άτομα για να προσφέρουν αίμα και να βοηθήσουν το νέο τους φίλο από την Κύπρο.
Εκείνη την ώρα ο Εύρος βρισκόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και είχε μεγάλη αγωνία, αφού δεν γνώριζε ότι υπήρξε κινητοποίηση από την ομάδα των μοτοσικλετιστών και είχε εξευρεθεί η απαραίτητη ποσότητα αίματος.
Καθώς μας αφηγείται την τραυματική εμπειρία που έζησε στο Σαράγεβο, οι εικόνες ζωντανεύουν ξανά στο μυαλό του και ανάμεικτα συναισθήματα τον πλημμυρίζουν. Φανερά συγκινημένος μας λέει ότι σώθηκε από τον αλτρουισμό και τη μεγαλοψυχία κάποιων ανθρώπων που, ενώ δεν τον γνώριζαν, έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Οι γιατροί τον ενημέρωσαν ότι θα έπρεπε να αφαιρέσουν το ένα νεφρό και τη σπλήνα. Αυτός όμως αρνήθηκε, γιατί δεν ένιωθε ασφαλής. Δεν μπορούσε να συνεννοηθεί μαζί τους λόγω γλώσσας και μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχε κοντά του κάποιο δικό του άνθρωπο, πέραν από το φίλο του, ο οποίος ωστόσο έπρεπε να φορτώσει τη μοτοσικλέτα στο πλοίο και να επιστρέψει στην Κύπρο.
ΓΕΦΥΡΑ ΖΩΗΣ
Μέσα στην ατυχία του φάνηκε όμως τυχερός. Ανακάλυψε ότι ο τρόπος με τον οποίο είχε πληρώσει το αεροπορικό του εισιτήριο -με πιστωτική κάρτα- του παρείχε τη δυνατότητα αερομεταφοράς στην Κύπρο σε περίπτωση ατυχήματος. Την τρίτη μέρα μεταφέρθηκε με αεροπλάνο-ασθενοφόρο (jet με πλήρη εξοπλισμό), από το αεροδρόμιο του Σαράγεβο στην Κύπρο. Αυτός ήταν και ο μόνος τρόπος που του επέτρεπαν οι γιατροί να ταξιδέψει. Του είπαν μάλιστα πως αν σταματούσε η αιμορραγία, ενδεχομένως να απέφευγε την εγχείρηση.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο Λάρνακας διεκομίσθη με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και οι γιατροί, αφού τον εξέτασαν, αποφάσισαν να ακολουθήσουν συντηρητική θεραπεία, ώστε να δουν πώς θα ανταποκρινόταν ο οργανισμός του. Δυστυχώς όμως μετά από δύο εβδομάδες παραμονής του στο νοσοκομείο, παρουσίασε και πάλι αιμορραγία και εισήχθη εσπευσμένα στο χειρουργείο για αφαίρεση της σπλήνας και του νεφρού, όπου και πάλι χρειάστηκε μετάγγιση αίματος.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
H συγκλονιστική εμπειρία που βίωσε τον σημάδεψε και άλλαξε τον τρόπο σκέψης και τη στάση του απέναντι στη ζωή. «Έμαθα να εκτιμώ κάθε λεπτό της ζωής που ζω και ίσως αυτή η στάση να οφείλεται σε αυτήν την εμπειρία που θα με σημαδεύει για πάντα».
Ο ίδιος ήταν τακτικός αιμοδότης και ποτέ δεν σκέφτηκε ότι χρειαζόταν κάποιος να του πει ευχαριστώ. Το έκανε γιατί έτσι ένιωθε. «Αν περιμένεις να ακούσεις ευχαριστώ για μια τέτοια πράξη, καλύτερα να μην την κάνεις. Παρόλα αυτά, είμαι απόλυτα ευγνώμων σε όλους όσοι με βοήθησαν. Τα άτομα στο Σαράγεβο δεν περίμεναν κάποιο αντάλλαγμα. Απλώς έτσι ένιωθαν» μας λέει συγκινημένος. Αν και ο γιατρός του τού συνέστησε να μη δώσει ξανά αίμα διότι υπάρχει κίνδυνος να υποστεί αναιμία (παροδική), αν άκουγε στο ραδιόφωνο ότι υπάρχει ανάγκη για την ομάδα αίματός του δεν θα δίσταζε στιγμή να το πράξει.
Η ιστορία του Εύρου κάνει όλους εμάς να προβληματιστούμε και να σκεφτούμε τι θα πράτταμε σε περίπτωση που κάποιοι συνάνθρωποί μας -Κύπριοι ή ξένοι- είχαν ανάγκη τη βοήθειά μας. Θα ενεργούσαμε όπως οι μοτοσικλετιστές στο Σαράγεβο, οι οποίοι χωρίς χρονοτριβή ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για βοήθεια και δίνοντας λίγες σταγόνες αίμα έσωσαν ένα νέο άνθρωπο, ή θα μέναμε παγερά αδιάφοροι;
«Εγώ είμαι σε θέση να ζω μία απόλυτα φυσιολογική ζωή γιατί κάποια άτομα έπραξαν με αλτρουισμό. Ούτε φάρμακα χρειάζομαι ούτε νιώθω διαφορετικά. Βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο καθένας ζει στο μικρόκοσμό του, αλλά πιστεύω ότι οι άνθρωποι στο κάλεσμα για βοήθεια πάντα θα ανταποκρίνονται θετικά. Και ειδικά οι Κύπριοι, διότι έχουν ψυχή, φιλότιμο και ανθρωπιά». Τα λόγια του μας γεμίζουν με ελπίδα και αισιοδοξία ότι ο άνθρωπος δεν θα πάψει ποτέ να νοιάζεται για το συνάνθρωπό του, γι’ αυτό και ο θεσμός της εθελοντικής αιμοδοσίας θα ενισχύεται συνεχώς και θα προσφέρει ζωή, χαρά και υγεία.
ΔΩΣΤΕ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΖΩΗΣ - ΔΩΣΤΕ ΑΓΑΠΗ
Εκστρατεία Διαφώτισης για την εθελοντική αιμοδοσία
Η προσφορά αίματος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κρίκους του κοινωνικού εθελοντισμού. Δεν είναι απλώς φιλανθρωπία, είναι μία έμπρακτη έκφραση κοινωνικής αλληλεγγύης και βασικός πυλώνας του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Η διασφάλιση της ποιότητας και η εξασφάλιση της επάρκειας αίματος είναι βασικές προτεραιότητες, αφού οι ανάγκες σε αίμα αυξάνονται συνεχώς. Η Novartis Oncology στηρίζει τους εθελοντές αιμοδότες και ενισχύει με κάθε δυνατό τρόπο τις προσπάθειες ενημέρωσης του κοινού για την τεράστια σημασία της αιμοδοσίας.
πηγή
http://pournari.blogspot.com/2011/02/blog-post_8701.html
